Architecturale decoratieve vliesgevel

Architecturale vliesgevel werd al 150 jaar geleden (het midden van de 19e eeuw) gebruikt in de bouwtechniek, vanwege de beperking van materialen en verwerkingstechnologie, vliesgevel om absolute waterdichtheid en luchtdichtheid te bereiken en weerstand te bieden aan verschillende natuurlijke krachten (wind, aardbeving, temperatuur), de aanval van thermische fysieke factoren (thermische straling, condensatie) en geluidsisolatie, zoals brandpreventie-eisen, is geen erg goede ontwikkeling en promotie geweest. Sinds de jaren vijftig, als gevolg van de snelle ontwikkeling van bouwmaterialen en verwerkingstechnologie, met succes verschillende soorten bouwmaterialen ontwikkeld, zoals de uitvinding van een verscheidenheid aan afdichtmiddelen en andere vulmaterialen voor geluidsisolatie, brandpreventie, en de indexvereisten goed opgelost voor de periferie van vliesgevelgebouwen en wordt geleidelijk een nieuwe trend van hedendaagse architectonische buitendecoratie. Met de ontwikkeling van wetenschap en technologie is de vraag van mensen naar verschillende functies van de vliesgevelstructuur verbeterd en heeft de architecturale vliesgevel zich ontwikkeld tot een wetenschap met een compleet systeem en volwassen technologie. Het bouwen van vliesgevel namens de ontwikkeling van moderne bouwtechnologie, is een mix van architecturale kunst, bouwtechnologie, de afgelopen jaren, met de ontwikkeling van innovatie op het gebied van materiaalproductietechnologie, er kwamen steeds meer vliesgevelmaterialen naar voren en de traditie van de vliesgevel vergeleek verschillende grote versieringsmaterialen in het productieproces, versieringseffect, installatietechnologie, energiebesparing, milieubescherming en andere aspecten hebben een grote vooruitgang geboekt. Building Curtain Wall wordt geclassificeerd op basis van de paneelmaterialen, voornamelijk onderverdeeld in stenen vliesgevel, glazen vliesgevel, metalen vliesgevel en andere drie categorieën. De meest representatieve "glazen doos" is de Lihua Tower in New York, gebouwd in 1952, de eerste toepassing van glazen vliesgevel in het hoogbouwproject. In de decennia die volgden werden glas, aluminiumlegeringen en staal beschouwd als symbolen van de moderne hightech-ontwikkeling in de architectuur en werden ze door architecten begunstigd. Metalen vliesgevel is een soort architectonische decoratie die sinds de Tweede Wereldoorlog is ontwikkeld. Door de overproductie van aluminium na de oorlog werd het gebruikt in een groot aantal dozen in het gebouw, vliesgevels van tinlegering kunnen op grote schaal worden gebruikt. Het Hangzhou Biological Science and Technology Building, twee superhoge gebouwen met cilindrische structuur, staat naast de Qiantang-rivier in Hangzhou. De hoogte van het gebouw is 130 meter en de vliesgevelgevel is gemaakt van supergrote keramische vliesgevel. De uitstraling van het project houdt in dat de superspecificatie keramische bouwplaat formeel wordt aangebracht op de vliesgevel van superhoge gebouwen. De kenmerken van lichtgewicht, rijke kleuren, energiebesparing en milieubescherming, gemakkelijke constructie en lage kosten hebben de aandacht getrokken van de architectonische kring, wat aangeeft dat de vliesgevelindustrie meer dan een nieuw materiaal heeft om architecten meer keuzemogelijkheden te geven.